Πριν αρχίσει κάποιος την ανάγνωση του βιβλίου βλέπει μια πολύ σημαντική διευκρίνιση:
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Αυτή η αναφορά, μπορεί να σκεφθεί ο αναγνώστης, θα γίνεται για... νομικούς λόγους, καθώς είναι γνωστή η διαδρομή της Αικατερινής Τσακάλου στο πλευρό του πρώην ισχυρού άνδρα της Siemens Μιχάλη Χριστοφοράκου. Κι ως εκ τούτου, οποιαδήποτε σύνδεση με πρόσωπα και πράγματα μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα εκ νέου δικαστικές ή ποινικές εμπλοκές σε μια υπόθεση που φαίνεται ότι πάρα πολλούς βολεύει που μπαίνει στο αρχείο....
Όταν διαβάσει όμως κάποιος το βιβλίο καταλαβαίνει ότι η αναφορά περί «μυθοπλασίας» ίσως γίνεται για να διασκεδάσει η συγγραφέας το «βόρβορο» που αποκαλύπτει με τη δραματοποιημένη –πλην όμως απολύτως ρεαλιστική- γραφή της! Το βιβλίο «Μια Ιστορία από μέσα» έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον του παραμένει αμείωτο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα και τα αποσπάσματα που ακολουθούν δεν είναι τίποτε άλλο από «μικρά» αποσπάσματα μιας εξαιρετικής αφήγησης! Για να μπείτε στο νόημα του βιβλίου οι βασικοί «πρωταγωνιστές» του βιβλίου είναι τρεις: ο μεγάλος όμιλος εταιρειών Σωτηρίου Α.Ε, ο Σταματάκος και η ιδιαιτέρα γραμματεύς του Σταματάκου! Όλοι οι υπόλοιποι είναι οι «κομπάρσοι» σ' ένα σκηνικό διαφθοράς και ανομολόγητων πράξεων και δοσοληψιών....
Ο Σταματάκος
Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ο τρόπος με τον οποίον μιλά για τον «Σταματάκο» η συγγραφέας. Ας την αφήσουμε να μας πει η ίδια... - «Ο κ. Σταματάκος απέπνεε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον, ευγενικής επικοινωνίας, «με το σεις και με το σας». Ήταν σημαντική προσωπικότητα, με διοικητικές ικανότητες, που ενέπνεε στιβαρότητα και κύρος. Απρόσιτος, όμως, και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες».
- «Ο κ. Σταματάκος πάντα χρησιμοποιούσε κάποιον, έχοντας παράλληλα και κάποιον άλλον για μπαλαντέρ και απειλή ταυτόχρονα. Στρατηγική. Η ευφυΐα, η μηχανορραφία και η ραδιουργία, απερίγραπτα «όπλα» του για να πετύχει κάθε στόχο. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο προς την επιτυχία. Είχε αρχίσει τα πηγαινέλα στη Γερμανία και δούλευε εντατικά, γιατί κατεχόταν από άκρατη φιλοδοξία και όλες οι ενέργειές του αποσκοπούσαν στο επόμενο βήμα και στην προαγωγή του στη διοίκηση της μητρικής εταιρείας».
- «Παρατηρούσα τον στόχο που είχε ο Σταματάκος να αντικαταστήσει τους περισσότερους που βρήκε στη θυγατρική εταιρεία με καινούργιους ανθρώπους, δικούς του. Έκανε συνεντεύξεις με πολλά άτομα, αλλά ποτέ δεν προσλάμβανε κάποιον με απείθαρχο χαρακτήρα. Όλοι για τους οποίους συναινούσε να προσληφθούν έπρεπε να είναι... υπό τη σκιά του «Καίσαρα».
- «Στις αρχές του Οκτώβρη του 1991, γεννήθηκε ο γιος του Σταματάκου στη Γερμανία και ψάχναμε να βρούμε πτήση για να φύγει εσπευσμένα. Η γυναίκα του, σε αντίθεση μ' αυτόν, ήταν ζεστός άνθρωπος. Ίδιας ευφυΐας, αλλά εντελώς αντίθετης ιδιοσυγκρασίας. Χαρές, κακό, μετά τη γέννηση του γιου του! Γιατί μπορεί να το 'παιζε κοσμοπολίτης, αλλά ήταν βαθιά Μανιάτης».
- «Ο Σταματάκος, λόγω του ότι είχε ζήσει τη μισή ζωή του στη Γερμανία, γνώριζε άριστα τους Γερμανούς και τη γυφτιά τους και τους έπαιζε στα δάχτυλα. Τους χειριζόταν πολύ άνετα. Μάλιστα, απ' ό,τι είχα πληροφορηθεί, πολλοί από αυτούς τον φοβόντουσαν. Είχε τον τρόπο του ο Σταματάκος. Έφερνε εδώ τους Γερμανούς με τα δωράκια του, πήγαινε και τους τάιζε ψαρικά, γαρίδες κ.λπ. Με λίγες ελιές και κάνα-δυο κρασιά, τους είχε κερδίσει όλους! Λιγούρηδες αυτοί, όπως είναι, τρελαίνονταν... Ό,τι ήθελε τους έκανε».
- «Είναι 2000 και η δουλειά πλέον ρολάρει πολύ καλά, ο Σταματάκος μοιράζει το... μπαμπάκι μόνος του, χωρίς συνοδεία και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Αυτό το παρατήρησα, γιατί είχε αρχίσει να μην πολυασχολείται με τα των κοινών θνητών, είχε πυκνώσει τις σχέσεις με εφοπλιστές και, γενικά, τον είχε βαρέσει το πολύ χρήμα στο κεφάλι. Αισθανόταν Θεός από την επιτυχία και τα λεφτά. Ένας κολλητός φίλος του, εφοπλιστής, του παραχώρησε μάλιστα μία σουίτα στο ξενοδοχείο του, για να γίνεται εκεί το αλισβερίσι και άρχισε να μην πολυέρχεται στην εταιρεία -πού τον έχανες, πού τον έβρισκες, στο Four Seasons ο Σταματάκος. Μάλιστα, μου είχε εκμυστηρευθεί ότι είχε εγκαταστήσει κρυφή κάμερα για την ταινία με γνωστούς Έλληνες μαϊντανούς, που θα κέρδιζε αργότερα πολλά Όσκαρ! Η αλήθεια να λέγεται!.. Μου 'χε πει: «Θα τους μαγειρέψω πλάκα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ το όνομα Σταματάκος». Ήθελε να φύγει και ν' αφήσει καμένη γη...».
Η Δρακουλοοικογένεια
Η Αικατερίνη Τσακάλου στο βιβλίο της περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τις σχέσεις του «Σταματάκου» με μέλη της «Δράκουλα-οικογένειας». Ιδού πώς:
- «Η Σωτηρίου Α.Ε. είχε αρμονικές σχέσεις με το εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα, με προεξέχον πρόσωπο τον Δράκουλα. Όσο φωτεινότερο γινόταν το άστρο μας, δηλαδή τα κέρδη μας, για να εξηγούμεθα, τόσο συσφίγγονταν οι σχέσεις μας με τη δρακουλο-οικογένεια. Είχαν κάνει θραύση τα κινητά μας και θα έκαναν ακόμη μεγαλύτερη, αλλά από ένα σημείο και μετά, έγινε τόσο μεγάλη η εταιρεία που, από την πολλή σνομπαρία, δεν παρακολουθούσε τους ρυθμούς εξέλιξης των ανταγωνιστικών μοντέλων, με αποτέλεσμα να χάσουμε την αγορά».
- «Η Δρακουλίνα μάς είχε συστήσει να συνεργαζόμεθα με την εταιρεία δημοσίων σχέσεων ενός φιλαράκου της -του κυκλώματος, ξέρετε- τον Τρέσα. Ήταν πολύ συμπαθητικό άτομο, αλλά πολύ κομματόσκυλο, αδελφέ μου! Η δρακουλο-οικογένεια, τόσα ατελείωτα χρόνια, είχε στήσει τεράστιο δίκτυο. Ο Τρέσας είχε άμεση γνωριμία με τους υπόλοιπους κυβερνητικούς, που ενδεχομένως να ξέφευγαν του Σταματάκου. Είχε αναλάβει την περαιτέρω προβολή της εταιρείας, μέσα από κοινωνικές εκδηλώσεις, δεξιώσεις και άλλα παρόμοια. Κάποια στιγμή, αργότερα βέβαια από το 1999, γύρω στο 2005-2006, κάποια πουστιά πρέπει να είχε κάνει στον Σταματάκο και τον είχε εξοργίσει».
- «Οι κοινωνικο-επαγγελματικές επαφές του ήταν οι ανώτερες στον ελλαδικό χώρο. (Το λέω αυτό, γιατί αργότερα θα σας περιγράψω την πλάκα που 'παθα εγώ με τους αντικαταστάτες του. Νόμιζα ότι ξαφνικά έπιασα δουλειά σε κομμωτήριο). Τηλεφωνικά κέντρα, ασύρματα τηλέφωνα, κινητά, μπαταρίες κινητών, ψυγεία, κουζίνες, βραστήρες, τηλεοράσεις, PCs... Δεν προλάβαινα να φροντίζω το νταβατζιλίκι της δρακουλο-οικογένειας, της οικογένειας του Λαλάκη και άλλων - μην κολλάμε μόνο στη δρακουλο-οικογένεια».
- «Η δρακουλο-οικογένεια μου έδινε παραγγελίες όχι μόνο για τη σουίτα αλλά και για εισιτήρια που έφταναν να πιάνουν μέχρι ολόκληρο πέταλο του σταδίου! Ήταν και εφευρετική η δρακουλο-οικογένεια. Το νταβατζιλίκι ήταν ποικιλόμορφο: άλλοτε λεγόταν σπόνσορινγκ, άλλοτε εισιτήρια, άλλοτε συνδρομή αγώνων, άλλοτε γάμοι και άλλοτε βαφτίσια... Πρέπει να παραδεχθώ ότι έχουν εφεύρει τρόπους... Δικαιολογημένα, θα μου πείτε, αφού τόσα χρόνια το έχουν αναγάγει σε επιστήμη».
- «Σε μένα ο Σταματάκος είχε δώσει ιδιαίτερη οδηγία - αποστολή, όπως λέμε «με το πιστόλι στον κρόταφο», να μην λείψει τίποτα στο δρακουλόσογο. Εν τω μεταξύ, δεν τους προλάβαινα, έπρεπε να παρατήσω τον όμιλο και να ασχολούμαι μόνο μ' αυτούς. Ασταμάτητη η αιμορραγία... Ακόμη και τις κρατήσεις ξενοδοχείων που χρειαζόμασταν για τους φιλοξενούμενούς μας κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, με υπόδειξη ξενοδόχων από τη Δρακουλίνα τις κάναμε. Μέχρι και πωλητή κομπολογιών μάς σύστησε...».
- «Η Δρακουλίνα σταθερά στο προσκήνιο, μια γιατί πάντρευε την κόρη της, μια γιατί άνοιγε πολιτικό γραφείο. Μου ανέθεσε για άλλη μια φορά να μην λείψει τίποτα στο υπό ίδρυση γραφείο της. Εμένα, φυσικά, δεν μου έπεφτε λόγος και δεν είχα κανένα πρόβλημα για ό,τι προϊόν ήταν διαθέσιμο».
Οι... πρώην
Από θέση... παρατηρητή η συνεργάτιδα του «Σταματάκου» παρατηρούσε τις σχέσεις του με μέλη της τότε Κυβέρνησης, που μάλλον ήταν στα... τελευταία της. Πάρτε μια γεύση:
- «Με τον Λαλάκη είχαμε συνεχώς δουλειές, γιατί δεν τέλειωναν ποτέ οι ανάγκες του -αλλά και των συγγενών, των παιδιών, των σφουγγοκωλάριων και των αυλικών του- για οικιακές συσκευές. Ο Λαλάκης είχε αδυναμία στις... σακούλες σκουπιδιών και στις «εξαγωγικές δαπάνες». Η πλάκα είναι που το παίζει θιγμένος τώρα και θα προσφύγει – λέει - στη Δικαιοσύνη για αποκατάσταση του ονόματός του».
- «Τις επόμενες ημέρες, ακολούθησαν συναντήσεις τόσο με τον Ραβίνο όσο και με όλο το επιτελείο του, καθώς επίσης και με τον Τζορτζ Κλούνεϊ, γιατί ήταν στο πόστο που μας αφορούσε. Αυτός άφησε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε τη γραμματέα του. Πολύ πρωτότυπο! Μετά την... έστειλε κι αυτή και η ζωή συνεχίστηκε. Μάλιστα, στον Κλούνεϊ ο Σταματάκος είχε πάει και τον πρόεδρο της μητρικής, τον von Karayan. Ο Κλούνεϊ ήταν ένα από τα... χιλιοταϊσμένα παιδιά, που το παίζει high σήμερα, με ύφος ακέραιου». - «Όσο, όμως, για κάποια χρόνια ήμασταν στο ζενίθ, όλοι οι υπουργο-βουλευτο-νταβατζήδες, οι οικογένειές τους, οι συγγενείς τους, οι γκόμενές τους κ.ο.κ. έδιναν τις τηλεφωνικές παραγγελίες τους και έπαιρναν τον ανθό των μοντέλων - free, εννοείται. Ο Σταματάκος τα 'δινε αφειδώς».
- «Το σόι του Λαλάκη, γαμπροί, κόρες, ξαδέλφες, δεν τελείωνε με τίποτα (αμάν η γυφτιά του και όλων αυτών)! Πού να φανταζόταν ότι θα του επιφύλασσε η ζωή τέτοιους τίτλους, θέση, χρήματα... Είχα ακούσει ότι ο αείμνηστος ευεργέτης του τον χρησιμοποιούσε για το κρέμασμα των κουρτινών του, λόγω ύψους, καταλαβαίνετε... Και φτάσαμε τότε να κάνει και τον γαμπρό. Διάλεξε, όμως, τον ανθό της λάσπης του Κολωνακίου. Έχω προσωπική άποψη για την μαντάμ. Δεν είναι και κανένα μυστικό, όλοι το γνωρίζουμε. Κατά τη διάρκεια της αρχικής γνωριμίας του με την κυρία, είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας η γυναίκα του, αλλά λόγω της θέσης του, το θάψανε».
Οι... επόμενοι
Ασφαλώς σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης παρατηρούνται και αξιοσημείωτες αλλαγές. Διαβάστε πώς τις έζησε αυτές τις αλλαγές η συγγραφέας:
- «Προφανώς, είχε πέσει σήμα για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, γιατί αρχίσαμε να συσφίγγουμε σχέσεις με τον καθηγητή κ. Αθώο, προσωπικότητα του μέλλοντος. Τι καθηγητές είναι αυτοί, της αρπαχτής; Προς το τέλος του 2003, είχε πέσει και πολύ gala dinner... Μάλλον θα μιλάγανε για τα τσιμπούσια του 2004».
- «Εκείνη τη χρονιά δέχθηκε μεγάλες πιέσεις ο Σταματάκος. Από τον υπεύθυνο ταμία της επικρατούσης ομάδος, ονόματι Καρανίκο, κλασικά από τον Λαλάκη, από τον Κλούνεϊ και από τον αρμόδιο στα Καρουζέλ, συμμαθητή του, Γεωργαντά (τον χοντρό). Δεν προλάβαινε να πηγαινοέρχεται ο Σταματάκος. Είχε αρχίσει η παρακμή τους και βιάζονταν να πάρουν τη μερίδα του λέοντος, διότι από άποψη χρόνου ήταν στο μεταίχμιο. Μέσα στο 2004, φούντωσε το γλέντι. Είχαν αφηνιάσει οι επόμενοι μαϊντανοί και τον είδα τον Σταματάκο πολύ πιεσμένο. Δεν προλάβαινε τα «σκουπιδο-δρομολόγια».
- «Φύγανε εκατομμυριούχοι οι προηγούμενοι, με πρώτο μάγκα τον Λαλάκη, και ήρθαν τα άλλα πεινασμένα, αδηφάγα λεβεντόπαιδα να μας σώσουν... Όπως σας είπα, ο Σταματάκος, που το 'παιζε σε διπλό ταμπλό και γνώριζε εκ των προτέρων το μελλοντικό σκηνικό, τάισε μέχρι σκασμού τον καθηγητή κ. Αθώο. Αυτός την έβγαλε καθαρή, ούτε που ακούστηκε το όνομά του. Μάλιστα, σε ένα παραλήρημα ψεύδους και κατάφορης υποτίμησης του ελληνικού λαού, είπε πως... τον ζει η γυναίκα του. Άλλο τσιμπούρι μας αυτός...».
- «Θυμάμαι μια φορά, σε κάποιο τέτοιο δρομολόγιο προς το σπίτι του Μακεδονάκη, δεν πρόλαβε να φτάσει το εμπόρευμα και έσκασε βόμβα στο σπίτι του. Τι πλάκα κι αυτή που πάθανε τόσο ο Σταματάκος που μετέφερε το εμπόρευμα, όσο και ο Μακεδονάκης - ξέρετε, ο στενός φίλος της Δρακουλίνας».
- «Ένα άλλο, επίσης χρυσοπληρωμένο παιδί ήταν ο ξάδελφος του χοντρού, ο Διαμαντίου, που ήταν στο υπουργείο Καρουζέλ. Τι παρωδία κι αυτή! Ήταν, υποτίθεται, φίλοι με τον Σταματάκο, αλλά αργότερα, στην προσπάθειά του να διαψεύσει ταξίδια κ.λπ., έφτιαξε εισιτήριο-μούφα, με την κλασική αντίδραση του θιγμένου... Φίλοι ήταν, όντως, αλλά με αντίθετη φορά απ' ό,τι συνήθως ερμηνεύεται η φιλία. Ο ένας προσέγγισε τον άλλον μετά την επαγγελματική σύμπνοια και κατανόηση. Μετά, ακολούθησαν οι υποτιθέμενες φιλικές σχέσεις των ίδιων και των παιδιών τους, τη στιγμή που είχαν κοινό παρονομαστή την αποπομπή τους από τις γυναίκες τους».
Οι δημοσιογράφοι
Ασφαλώς σε κάθε....πολιτικο-οικονομικό θρίλερ εμφανίζονται και κάποιοι «δημοσιογράφοι». Η Αικατερίνη Τσακάλου περιγράφει δύο απ' αυτούς στο βιβλίο της:
- «Δεν το 'χα πιάσει ότι υπάρχουν δουλειές για τις οποίες πληρώνεσαι για να μην κάνεις τίποτα!.. Ωραίο! Και όλα αυτά τα παλικάρια, αυτά που γνώρισα εγώ τουλάχιστον -και πρέπει να ομολογήσω ότι λίγα είναι αυτά που δεν γνώρισα- έχουν και άμεμπτο ύφος. Τι μαθαίνει κανείς... Ήταν, όμως, συνεπέστατοι στις ημερομηνίες μισθοδοσίας. Ένα από τα δημοσιογραφάκια που παρήλαυναν για τον -κάθε άλλο παρά πενιχρό-οβολό της Σωτηρίου Α.Ε. ήταν ο Χτικιαρίδης. Αυτός τώρα τελευταία έγραφε και άρθρα κατά της διαφθοράς... Έκανε και ανακαλύψεις που τις έγραψε σε βιβλίο ο ποιητής... Πρόσεχε, φίλε, σέρνονται και τιμολόγια... Είχαμε πάρε-δώσε και μ' αυτόν τον πανίβλακα, τον Βασιλείου, που 'βγαινε κάθε μέρα στις τηλεοράσεις και έλεγε ανέκδοτα. Ήταν αδύνατον να πει κάτι σοβαρό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.