Απόγευμα, ώρα 6 και μισή σε καφέ στην περιοχή της Ακαδημίας. Ακριβώς απέναντι, δύο νέα παιδιά, καθισμένα στο μαρμάρινο πεζούλιτης βιβλιοθήκης, ετοιμάζουν την δόση τους. Δύο μέτρα μακρυά τους, ένας νεαρός τουρίστας στην στάση του λεωφορείου, τους φωτογραφίζει με το κινητό του, ξεθαρεύοντας όλο και περισσότερο. Ένας μαθητής, περιμένει επίσης στην στάση και παρακολουθεί... διακριτικά στην αρχή, αδιάκριτα μετά...
Η κοπέλα και ο νέος, αργούν. Δεν είναι κανείς από τους δύο σε καλή κατάσταση και η ετοιμασία της δόσης τους παίρνει ώρα. Ο αέρας που φυσά με τρομάζει. Φοβάμαι μήπως τους πάρει την σκόνη πριν τη διαλύσουν... Δεν είμαι συνηθισμένος και δεν έχω ιδέα πως θα αντιδράσουν αν χάσουν την δόση τους λόγω αέρα... Την ετοιμάζουν, η κοπέλα του απλώνει το λάστιχο γύρω από το δεξί μπράτσο. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν βρίσκουν εύκολα τη φλέβα, αλλά σύντομα, ο νεαρός τοποθετεί την σύριγγα στο μπράτσο του και πιέζει το έμβολο. Ο τουρίστας τραβάει πλέον βίντεο σχεδόν πάνω από τα κεφάλια τους. Εκείνοι δεν έχουν ιδέα ή αν έχουν, αδιαφορούν παντελώς. Ο μαθητής - όχι πάνω από 15 χρονών - παρακολουθεί αμίλητος. Έχει πλησιάσει περισσότερο όμως... Βρίσκομαι στο κέντρο της πόλης, έξω από το πανεπιστήμιο. Μερικά μέτρα πιο μακρυά, δύο δημοτικοί αστυνομικοί, έχουν πιάσει κουβεντούλα. Θεωρώ αδύνατο να μην έχουν καταλάβει. Θεωρώ σχεδόν σίγουρο ότι απλώς αδιαφορούν, όσι μόνο για τα λεγόμενα "πρεζόνια" αλλά και για τον μικρό μαθητή που πήρε μάθημα ζωής σήμερα περιμένοντας ένα λεωφορείο που αργούσε... Αδιαφορούν και για τον τουρίστα που έκανε τρομερό σαματά μιλώντας στο τηλέφωνο περιγράφοντας την εμπειρία του σε κάποιον, στην δική του γλώσσα... Το τρυπημένο παιδί σηκώνεται και χάνεται δεξιά από το οπτικό μου πεδίο... Η κοπέλα μένει εκεί αποσβολωμένη. Δεν την είδα να κάνει χρήση αλλά ποιός ξέρει... Το συζητάμε στην παρέα μας και σε λίγο εντοπίζουμε δύο τρείς ακόμη νέους να κάνουν χρήση δεξιά και αριστερά από τα σκαλιά της βιβλιοθήκης, πάνω στο γρασίδι. Ένας άστεγος περνάει και μας ζητάει χρήματα. Του δίνω 4 τσιγάρα και φεύγει ευχαριστώντας με θερμά. Αμέσως μετά, βλέπω το τρυπημένο παλικάρι πάνω σε ένα ποδήλατο να παραπαίει. Δεξιά - αριστερά... και πέφτει με ορμή στην άσφαλτο μέσα στην κίνηση. Μια κυρία σπεύδει να τον βοηθήσει. Εκείνος σηκώνεται, μαζεύει το ποδήλατο και φεύγει σαν μην είδε καθόλου την μεσήλικη γυναίκα να του δίνει το τυλιγμένο στρώμα του ύπνου που είχε στην πλάτη του και την τρόμπα του ποδηλάτου που αποκολλήθηκε από την πτώση. Η πορεία του είναι η ίδια. Δεξιά- αριστερά... δεν έπεσε μέχρι που έφυγε από το οπτικό μου πεδίο. Η σαστισμένη γυναίκα, έμεινε να κρατάει ένα βρώμικο, πράσινο τυλιγμένο στρώμα στο ένα χέρι και μια τρόμπα στο άλλο... Το παλικάρι αυτό θα κοιμηθεί στο τσιμέντο απόψε...
ένας θλιμένος αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.