Οι Έλληνες "δημοσιογράφοι" του καλλιτεχνικού και μη ρεπορτάζ, δηλαδή οι απαίδευτες κουτσομπόλες που δεν έχουν τα φόντα να κάνουν κάτι καλύτερο από το να κυνηγούν τη Ζέτα Μακρυπούλια και τη Δούκισσα Νομικού, κερδίζοντας τα προς το ζην μέσω της ακόρεστης όρεξης της μάζας για τοξική πνευματική τροφή, διαθέτουν μεταξύ άλλων ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό: Μια σχεδόν δογματική φρασεολογία που...
δημιουργείται, συντηρείται και αναπτύσσεται από τους ίδιους τους ομιλούντες της, διαιωνίζοντας μια αυτοκρατορία δημιουργικής λεκτικής ανοησίας, ασύμβατης με το αντικείμενο που πρεσβεύει. Έχω κατά νου άπειρα παραδείγματα, τα οποία ομολογώ πως άφησα να με μολύνουν θεωρώντας πολύ διασκεδαστική την αναπαραγωγή τους στην καθημερινότητά μου, σε ανύποπτο χρόνο και με άσχετες αφορμές. Ας περιοριστώ όμως στα πιο αντιπροσωπευτικά:
1) «ΦΑΝΕΡΑ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ»
Πιο κλισέ κι από το “πάμε κύριοι στο διά ταύτα” του Νίκου Χατζηνικολάου. Χρησιμοποιείται κατά το πλείστον χωρίς λόγο, απλά για να γεμίσει προτάσεις ακόμα κι αν το περιγραφόμενο αντικείμενο παραμένει το ίδιο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το βραβείο φανερά ανανεωμένης απονέμεται φυσικά στην Έλενα Παπαρίζου, που παρότι εδώ και πέντε χρόνια μοιάζει με φεγγάρι καθισμένο σε σόμπα, σε κάθε της έξοδο θυμίζει για έναν περίεργο λόγο σε όλα τα μέσα «καλλιτέχνιδα που επαναπροσδιορίζει το στυλ της χάρη στην πολύτιμη βοήθεια του γκουρού της, Αλ γκίγκα»
2) «ΔΥΝΑΜΙΚΟ COMEBACK»
Το δυναμικό comeback είναι κάτι σαν «το καλύτερο σουβλάκι που ‘χεις φάει ποτέ». Ένας ευσεβής πόθος αυτού που το διαφημίζει και μια εμπειρία που ποτέ δεν έρχεται όπως σου υπόσχονται. Η φράση χρησιμοποιείται συνήθως από εβδομαδιαία περιοδικά ως λεζάντα σε snap shots εγχώριων τραγουδιστριών που επιστρέφουν από το εξωτερικό, όπου καταφεύγουν για το ετήσιο ρεκτιφιέ τους. Δυναμικό comeback τις περισσότερες φορές κάνει η Άννα Βίσση με δεύτερη την Δέσποινα Βανδή και τρίτο τη τάξει τον Μιχάλη Χατζηγιάννη.
3) «ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ»
Τις περισσότερες φορές πρόκειται είτε για μια εξομολόγηση της Καίτης Φίνου για την πολυτάραχη σχέση της με τον Στάθη Ψάλτη είτε για έναν πρωταγωνιστή του Καλημέρα Ζωή που ανοίγει την καρδιά του για να κατακεραυνώσει όσους τον ξέχασαν. Ανελέητα ζουμ σε αυλακωμένα από τα δάκρυα μάγουλα, περισπούδαστες ατάκες για τον μοναχικό βίο του καλλιτέχνη και δραματική εκστόμιση παραπόνων για πόρτες που έκλεισαν συνθέτουν ένα ρεπορτάζ που θα παιχτεί σε επανάληψη στο δελτίο ειδήσεων και θα αναπαραχθεί από πολλές παρόμοιες εκπομπές μέχρι να ακουστεί ο
4) «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ»
Τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν την τάση να χρησιμοποιούν διάφορες έννοιες τόσο καταχρηστικά, που στο τέλος καταλήγουν σε ένα σουρεαλιστικό και οξύμωρο σχήμα προσωποποίησής τους, αποδίδοντας στην έννοια χαρακτηριστικά ανθρώπου. Θύμα της τάσης αυτής είναι και ο Αντίλογος. Ο Αντίλογος ακούγεται, αναμένεται, προκαλείται, αντιδρά και αστειεύεται. Είναι ένας πολύτιμος φίλος του ανθρώπου, κατάλληλος για κάθε σπίτι με τζάκι και κάθε παρέα που τραγουδάει στην αμμουδιά με συνοδεία κιθάρας. Από γενική έννοια μεταμορφώθηκε σε ένα αφανές, δυναμικό και εκδικητικό πλάσμα που όλοι φοβούνται αλλά όλοι υπολογίζουν. Ψάξτε και στο δικό σας σπίτι, ίσως βρείτε τον Αντίλογο πίσω από την κουρτίνα.
5) «ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ»
Το παράδοξο με αυτή τη λέξη είναι πως η χρήση της από τα μίντια δεν περικλείει ποτέ το ετυμολογικά επιβεβλημένο εννοιολογικό της περιεχόμενο. Το “κυριολεκτικά” είναι καταδικασμένο να απαντάται μόνο μεταφορικά. Έτσι, «τα λεφτά της τράπεζας έκαναν φτερά κυριολεκτικά», «οι δράστες γλίτωσαν κυριολεκτικά απ’του χάρου τα δόντια» και «οι υδράργυρος άγγιξε κυριολεκτικά θερμοκρασίες σαχάρας».
6) « Ο/Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ/Α ΜΕΓΑΛΟΣ/Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ»
Από τις αγαπημένες μου φράσεις. Διαμορφώθηκε στο πλαίσιο της ανειλικρινούς ελληνικής νοοτροπίας που έχοντας εξευτελίσει τους ηθοποιούς όσο είναι εν ζωή, τους θεοποιεί χωρίς λόγο μετά θάνατον εν είδει μιας κίβδηλης εκδήλωσης σεβασμού. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος παλιός ηθοποιός πεθαίνει, αυτοδικαίως χρίζεται ως «τελευταίος μεγάλος» κάνοντας τον προηγούμενο «τελευταίο» να νιώθει κάπως εξαπατημένος αν και νεκρός και τον επόμενο «τελευταίο μεγάλο» να μετράει πόσοι συνάδελφοί του έμειναν για να υπολογίσει αν θα του μείνει ο τίτλος για πάντα ή θα πρέπει να τον παραδώσει στον επόμενο σταρ ελλάς «τελευταίο μεγάλο». Η νεκρική ιεροτελεστία του αβάσταχτου στερεοτύπου λήγει λίγο πριν τη
7) «ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ»
Πρόκειται για το μυστηριώδες, ηλιόλουστο πεδίο που συνιστά το afterlife όσων είχαν την τύχη να ταφούν σε ζωντανή σύνδεση. Ο δικός μας κάτω κόσμος, αν θέλετε. Στην γειτονιά των αγγέλων μεταβαίνουν συνήθως όσοι αναπαύονται στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών, παρατείνοντας πέρα από τα όρια του ανθρωπίνως δυνατού την ελιτίστικη πραγματικότητα που κάποιοι ανόητοι πίστευαν ότι τελείωνε με τη ζωή του ανθρώπου. Με απλά μαθηματικά συνάγεται όμως, πως αυτή η γειτονία είναι κάθε άλλο παρά αγγελικά πλασμένη, απερίγραπτα πυκνοκατοικημένη και με πλήθος αυθαιρέτων (αν υπολογίσουμε τα βύσματα για μια καλή θέση).
8) «ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ»
Πρέπει να είναι η φράση που έχει υποστεί τη μεγαλύτερη απλουστευτική κακοποίηση από τους δημοσιογράφους, έχοντας αποτελέσει στο παρελθόν ένα πολύ μοδάτο λεκτικό αξεσουάρ ακριβώς επειδή ηχεί αστραφτερό και βαρύγδουπο. Το “έμμεσο” είναι κάτι εύληπτο και δεν συνιστά σχεδόν ποτέ σημείο αμφιλεγόμενο γιατί λίγο πολύ όλοι το αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Το «σαφές» όμως έχει χτυπηθεί ανελέητα από τη χρησιμοθηρική υποκειμενικότητα των απανταχού δημοσιογράφων, οι οποίοι με σκοπό να υποστηρίξουν τη θέση τους χωρίς στοιχεία, θεωρούν σαφή απόδειξη την ισχνή υποψία. « Ο ληστής διέφυγε της σύλληψης οδηγώντας σε σχετικά χαμηλή ταχύτητα, πράγμα που εμμέσως πλην σαφώς δείχνει ότι φοβάται τα γκάζια, γιατί σε μικρή ηλικία είχε κάποιο αυτοκινητιστικό ατύχημα. Δεν θα ‘ταν μάλιστα υπερβολικό να πούμε, πως το γεγονός ότι χρησιμοποίησε αυτοκίνητο παρά το τραυματικό του βίωμα δείχνει εμμέσως πλην σαφώς πως υποφέρει από χρόνια μετατραυματική αμνησία.
πηγή: anergoidimosiografoi / αναδημοσίευση από Lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.