Το Μουσείο του Πράδο, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης του αντιγράφου του διάσημου πίνακα «Η Τζοκόντα» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ανακάλυψε πως η αξία του είναι ακόμη μεγαλύτερη απ’ όσο αρχικά είχε εκτιμηθεί, καθώς έχει φιλοτεχνηθεί στο ίδιο το εργαστήριο του μεγάλου ιταλού ουμανιστή ενόσω εκείνος ζωγράφιζε τον πρωτότυπο πίνακα....
Πηγές του Μουσείου τονίζουν πως οι συντηρητές ανακάλυψαν κάτω από το μαύρο φόντο του πίνακα, που είχε προστεθεί αργότερα, το ίδιο τοπίο της Τοσκάνης που απεικονίζεται και στην περίφημη «Μόνα Λίζα» του Λούβρου. Καθώς το αντίγραφο αυτό είναι διατηρημένο σε καλύτερη κατάσταση, ρίχνει φως στην αινιγματική προσωπογραφία της Λουΐζας Γκεραρντίνι και το χαμόγελό της.
Το συμπέρασμα ότι το αντίτυπο αυτό της «Τζοκόντας» φιλοτεχνήθηκε κατά τον ίδιο χρόνο με το γνωστότερο, αλλά και στο ίδιο εργαστήριο του Ντα Βίντσι, εξάγεται από την αποκάλυψη, μέσω της εξέτασής του με υπέρυθρες ακτίνες, ότι και οι διάφορες διορθώσεις που προστέθηκαν στον πίνακα είναι ακριβώς ίδιες με εκείνες που έκανε ο μεγάλος ιταλός δάσκαλος. Το γεγονός αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα πως κάποιος μαθητής του ήταν παρών κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του ασύγκριτου έργου και εισήγαγε τις ίδιες παρεμβάσεις με εκείνες του «μαέστρο».
Το έργο χρονολογείτο στο πρώτο τέταρτο του 16ου αιώνα και θεωρείτο σύγχρονο του έργου του Ντα Βίντσι, όμως τώρα ανακύπτει ένα νέο δίλημμα, σχετικό με την πατρότητά του, η οποία με βάση τα νέα δεδομένα θα πρέπει να αποδίδεται είτε στον Αντρέα Σάλαϊ, ή τον Φραντσέσκο Μέλτσι, τους δύο πιο αγαπητούς και κοντινούς μαθητές του δασκάλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.