Παρά το γεγονός ότι ο Capitán εξακολουθεί να έχει μια οικογένεια που τον περιμένει καθημερινά να γυρίσει, εκείνος αρνείται πεισματικά να φύγει από τον τάφο του ιδιοκτήτη του. Και αυτό συμβαίνει για τα τελευταία έξι χρόνια! Η αφοσίωση του σκύλου...
στον άνθρωπο δεν παύει ποτέ να εκπλήσσει, όσες παρόμοιες ιστορίες και αν διαβάσουμε κατά καιρούς. Από την Ιαπωνία και τον Χάτσικο στις αρχές του 1900 μέχρι της Βραζιλία και τον Λεάο το 2011, δεν είναι λίγα τα σκυλιά που δεν κατάφεραν ποτέ να παραδεχτούν το θάνατο του αφεντικού τους. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον Capitán, έναν γερμανικό ποιμενικό από την πόλη Villa Carlos Paz Cordoba της Αργεντινής που επέλεξε να παραμείνει κοντά στον κύριό του, ακόμη κι αν αυτός έχει πεθάνει πάνω από έξι χρόνια! Η σύζυγος του εκκλιπόντος, αναφέρει ότι ο Capitán εξαφανίστηκε από το σπίτι τους αμέσως μετά το θάνατο του άντρα της, και κάθε προσπάθειά της να τον βρει απέβη άκαρπη. «Σκέφτηκα ότι σκοτώθηκε από κάποιο αυτοκίνητο ή κάποιος τον πήρε…», λέει η κ. Veronica Miguel.
Αλλά όταν πήγε να επισκεφθεί τον τάφο του σύζύγου της στο νεκροταφείο, μια έκπληξη την περίμενε. Δίπλα στο μνήμα αγέρωχος και ευθυτενής στεκόταν ο Capitán. «Δεν πίστευα στα μάτια μου και το σημαντικότερο, δεν κατάλαβα ποτέ πώς εντόπισε τον τάφο του…», περιγράφει η γυναίκα με δάκρυα στα μάτια. Η απίστευτη ιστορία του Capitán ξεκίνησε το 2005, όταν ο Miguel Guzmán έφερε στο μικρό ένα κουτάβι ως δώρο για το γιο του Damian, που είχε τα γενέθλιά του. Κατά το σύντομο χρονικό διάστημα που πέρασαν μαζί, σκύλος και ιδιοκτήτης ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη σχέση. Τον Μάρτιο του 2006 ο Miguel πέθανε ξαφνικά, αλλά προφανώς ο Capitán δεν επρόκειτο να αφήσει τον θάνατο να τον κρατήσει μακριά από τον καλύτερό του φίλο. Έφυγε από το σπίτι του, με κάποιο τρόπο κατάφερε να βρει τον τάφο του Miguel στο νεκροταφείο του χωριού, αποφασίζοντας πως τίποτα πια δεν θα τους χώριζε! Παρά το γεγονός ότι τόσο η σύζυγος όσο και ο γιος του Miguel προσπάθησαν επανειλημμένα να πάρουν τον Capitán στο σπίτι τους, σύντομα κατάλαβαν πως ο σκύλος δεν ήθελε με τίποτα να φύγει από τον τάφο, τον οποίο θεωρούσε πλέον «σπίτι» του.
«Μερικές φορές έρχεται στο σπίτι και ξαναγυρίζει γρήγορα πίσω. Έξι χρόνια τώρα μένει εκεί…», λέει ο γιος του νεκρού ιδιοκτήτη. Ο υπεύθυνος του νεκροταφείου της πόλης δήλωσε στον Τύπο ότι ο Capitán «κάνει βόλτες μέσα στο νεκροταφείο, τρέφεται σωστά και ένας κτηνίατρος τον επισκέπτεται συχνά για παρακολούθηση». «Όταν νυχτώνει πηγαίνει στον τάφο και βάζει το κεφάλι του πάνω στο μνήμα του Miguel. Μοιάζει να λαχταρά τόσο πολύ την επανένωση με τον ιδιοκτήτη του που δεν αντιλαμβάνεται ότι τους χωρίζει ο θάνατος ή απλώς δίνει ένα εξαιρετικό μάθημα σε όλους εμάς για την αφοσίωση…», περιγράφει ο υπεύθυνος του νεκροταφείου. Μια φιλία που κράτησε λίγο… Μια σκληρή μοίρα που χώρισε δυο καλούς φίλους… Μια αναμονή που διαρκεί μια ολόκληρη ζωή… Μια αφοσίωση που δείχνει να ξεπερνά τα όρια της ζωής και του θανάτου!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.