Τώρα ο Αλαβάνος θεωρεί ύβρις να τον λένε «πολιτικό πατέρα» του Αλέξη Τσίπρα [video]

Είσαι και ψευτράκος κυρ Αλέκο και λίγο κωλοτούμπτας, ε;...




Ο Αλέκος Αλαβάνος παραχώρησε συνέντευξη στη δημοσιογράφο Σάσα Σταμάτη για την εφημερίδα «Παραπολιτικά» και αιτιολόγησε γιατί είναι ύβρις να τον λένε «πολιτικό πατέρα» του Αλέξη Τσίπρα και απαντά στο τι θα πει στον πρωθυπουργό, αν τον συναντήσει.

Είστε ο «πολιτικός πατέρας» του Αλέξη Τσίπρα. Έχετε μετανιώσει;

Δεν είμαι «πολιτικός πατέρας» του Αλέξη Τσίπρα και δεν θα ξεκινήσετε με τόσο βαριά ύβρι απέναντί μου.

Εσείς δεν τον αναδείξατε;

Δεν τον ανέδειξα εγώ. Τότε είχε δημοκρατικές διαδικασίες ο Συνασπισμός. Εγώ απλώς τον πρότεινα. Αλλά μέσα σε λίγους μήνες διαχώρισα τη θέση μου με την κατάσταση που είδα. Που είναι αυτή η κατάσταση που βλέπετε και εσείς τώρα. Άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι δεν στηρίζονται στην ειλικρίνεια και στα ανοιχτά χαρτιά, αλλά στο ψέμα και στην εξαπάτηση.

Θεωρείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας πρόδωσε εσάς και τα πολιτικά του «πιστεύω»;

Δεν έχει καμία σημασία αν προδίδεις κάποιον άνθρωπο με αυτό τον τρόπο, τον πολιτικό. Έχει σημασία ότι πρόδωσε την πατρίδα μας, πρόδωσε τους κανονικούς ανθρώπους, που ζούσαν μια ζωή πολύ καλύτερη πριν από επτά-οκτώ χρόνια. Και, βέβαια, πρόδωσε και την Αριστερά.

Πώς τον βλέπετε ως πρωθυπουργό; Έχει αλλάξει από τον καιρό που τον γνωρίζατε;

Δεν τον είχα γνωρίσει καλά. Επέλεξα ένα νέο στέλεχος για πρόεδρο του Συνασπισμού. Ήταν μια επιλογή κάπως λαθεμένη. Και ο Χριστός επέλεξε τον Ιούδα, έναν από τους Μαθητές Του. Θα έλεγα ότι, κυρίως, πρόδωσε τις προσδοκίες του κόσμου. Ειδικά τους λίγους μήνες πριν από την πτώση του Σαμαρά και λίγους μήνες μετά. Πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός είχε πιστέψει ότι κάτι που έρχεται από την Αριστερά θα είναι εντελώς διαφορετικό. Ότι κάτι καλύτερο θα έρθει. Ακόμη και δεξιοί το είχαν πιστέψει. Και είδαμε ότι το τρίτο Μνημόνιο, που έχει την υπογραφή του κυρίου Τσίπρα, θα μείνει στην Ιστορία. Ποτέ δεν θα σβήσει αυτή η υπογραφή. Αποδείχθηκε ότι ήταν χειρότερο και πιο σκληρό και από τα προηγούμενα, του κυρίου Παπανδρέου και του κυρίου Σαμαρά.

Τον έχετε συναντήσει καθόλου από τότε;

Δεν έχουμε συναντηθεί.

Αν τον συναντούσατε, τι θα του λέγατε;

Δεν θα είχα διάθεση, να σας πω την αλήθεια.

Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι η χώρα πρέπει να βγει από το ευρώ;

Πριν φτάσει κανείς στο τι νόμισμα θα έχει, πρέπει να σκεφτεί τι χρειάζεται αυτή η χώρα. Και για να μάθει τι χρειάζεται αυτή η χώρα, ασφαλώς πρέπει να διαβάσει βιβλία, να έχει μια αίσθηση της οικονομίας, αλλά με έναν πολύ σωστό τρόπο και πολύ διεισδυτικό το εκφράζει ο απλός άνθρωπος. Εάν ρωτήσετε έναν μαγαζάτορα ή έναν βιοτέχνη ή έναν εργάτη, θα σας πει «χρειαζόμαστε ρευστότητα». Χρειάζεται να υπάρχει αγοραστική δύναμη, για να κινηθεί η αγορά. Για να υπάρχει αγοραστική δύναμη και ενεργή ζήτηση, χρειάζεται ο κόσμος να έχει κάτι στην τσέπη του. Χρειάζονται, επίσης, επενδύσεις, ώστε να πέσουν λεφτά στην οικονομία. Από τη στιγμή που δεν έρχονται επενδύσεις από το εξωτερικό, πρέπει να γίνουν από το ίδιο το κράτος. Και μια σειρά από άλλα τέτοια πράγματα, τα οποία είναι πολύ απλά. Αυτά, λοιπόν, τα απλά πράγματα έχουν εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες που κατάφεραν τελικά να βγουν από την ύφεση – παίρνοντας υπ’ όψιν ότι η Ελλάδα έχει την πιο σκληρή ύφεση που είχε ποτέ αναπτυγμένη χώρα τον τελευταίο αιώνα. Εάν τώρα μπορείτε να έχετε ρευστότητα, αγοραστική δύναμη, μειωμένους φόρους, ώστε να μείνει χρήμα στον κόσμο και να κινηθεί, μέσα στο ευρώ, ας μείνουμε στο ευρώ. Αποδεικνύεται, όμως, ότι, προκειμένου να εφαρμοστούν αυτά τα στοιχειώδη για να βγούμε από την ύφεση, χρειάζεται να βγούμε από την ευρωζώνη. Τι να κάνουμε; Αυτό είναι εκ των πραγμάτων. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.



Γιατί έχετε επιλέξει να μη μιλάτε για την προσωπική σας ζωή;

Αυτό που περιμένει ένας άνθρωπος από έναν πολιτικό είναι να ακούσει καλές κουβέντες, κυρίως για το τι μπορούμε να κάνουμε, και να του εμπνεύσει αισιοδοξία, η οποία όμως να βασίζεται κάπου. Γιατί το να δημιουργήσεις ένα θετικό κλίμα, τη στιγμή που δεν έχεις τα εργαλεία να το πετύχεις, είναι εξαπάτηση του κόσμου. Συνηθίζεται από τους πολιτικούς. Ισως είναι και παράδοση σε ένα κομμάτι τους. Σε όσους θέλουν να κάνουν με διαφορετικό τρόπο πολιτική νομίζω ότι δεν επιτρέπεται.

Έχετε «κολλητούς» από τον χώρο της πολιτικής;

Φίλους πάντα βρίσκεις, όπου και αν είσαι. Στην πολιτική, όμως, έχω δει αυτό το φαινόμενο: Οτι η εξουσία γεννάει πάρα πολλά πρόσωπα, τα οποία είναι φιλικά, είναι εξυπηρετικά, είναι θετικά, και τις στιγμές που δεν υπάρχει εξουσία ο μεγάλος αυτός αριθμός εξαφανίζεται. Είναι η πικρή διαδικασία μέσα στην πολιτική. Εχει πολλές απογοητεύσεις σε προσωπικό επίπεδο.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευσή σας;

Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, με την έννοια ότι προσωπικά ήξερα, καταλάβαινα ότι λέγανε ανοησίες. Πριν από τις εκλογές, οι δημοσιογράφοι τούς ρωτούσαν: «Εάν δεν δεχτεί η ευρωζώνη, το ΔΝΤ, αυτά που λέτε, τι θα κάνετε;». Και απαντούσαν: «Οχι, θα τα δεχτούν 100%». Για όποιον στοιχειωδώς ήξερε από τον ευρωπαϊκό χώρο, ήταν σαφές ότι όλα αυτά ήταν παραμύθια και κουραφέξαλα. Το γεγονός ότι μια πολιτική δύναμη που ερχόταν από τον χώρο από όπου είχα ενεργοποιηθεί εγώ, από την Αριστερά, θα έφερνε τέτοια ζημιά στη χώρα μπορώ να πω ότι είναι το πιο δυσάρεστο συναίσθημα που έχω νιώσει.

Έχετε ελεύθερο χρόνο; Τι σας αρέσει να κάνετε;

Πάντα είχα ελεύθερο χρόνο και όταν είχα πολύ περισσότερες υποχρεώσεις. Οφείλεις να έχεις ελεύθερο χρόνο, προκειμένου να συγκεντρώνεις και συναισθηματικές δυνάμεις, αλλά και γνώσεις, τις οποίες θα τις αξιοποιήσεις σε αυτό που προσπαθείς να κάνεις. Μου αρέσει να διαβάζω.

Μπάλα παίζετε;

Όταν ήμουν πιτσιρίκι, στα Πατήσια, ακόμη ήταν αλάνες και παίζαμε ποδόσφαιρο. Θυμάμαι ότι μοιράζονταν στα δύο, έβαζαν πόδια οι δύο αρχηγοί, για να διαλέξουν τη σύνθεση, και όταν τέλειωναν πια έλεγαν… «Πάρτε εσείς τον Αλέκο» (γέλια). Οι επιδόσεις μου στα αθλητικά δεν ήταν πολύ καλές. Αγαπάω πολύ το κολύμπι, περπατάω πολύ, αλλά στα ομαδικά αθλήματα γενικά με αποφεύγουν, λόγω επίδοσης, όχι τίποτε άλλο (γέλια). Μου έχει δημιουργήσει ένα κόμπλεξ αυτό.

Πού σας αρέσει να συχνάζετε με την οικογένειά σας;

Βγαίνουμε, δεν είμαστε του σπιτιού. Πηγαίνουμε και ταξίδια και βόλτες μέσα στην πόλη. Κυρίως πηγαίνουμε να φάμε έξω παρέα με φίλους.

Λένε για εσάς ότι έχετε πάρα πολλά λεφτά.

Προέρχομαι από μια μεσοαστική οικογένεια. Πλέον, σήμερα, ειδικά στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί – που υπάρχει κόσμος που πεινάει, που μένει σε σπίτια που δεν έχουν ηλεκτρικό και υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας που δεν βγάζει τον μήνα και έχει καταχρεωθεί – το καθετί, το να έχεις το φαγητό σου και το σπίτι σου και το εξοχικό σου, είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Σας ενοχλεί που λένε «Ο Αλαβάνος είναι αριστερός με γεμάτες τσέπες»;

Άμα δείτε και τις τσέπες μου τώρα, δεν είναι γεμάτες πάντα. Αλλά δεν με ενοχλεί καθόλου, γιατί τελικά δεν είναι απλώς ένας θυμός που με κάνει να παλεύω, αλλά το ότι πιστεύω πως, ανεξάρτητα από την προέλευσή σου, την προσωπική, την οικογενειακή κ.τ.λ., το να ενεργοποιείσαι στην υπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης, στην υπόθεση ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μια θέση στον ήλιο και όχι μόνο όσοι έχουν λεφτά, είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Δεν είμαι, όμως, λεφτάς, του τύπου του λεφτά που εννοεί κανείς. Του να έχω τις επιχειρήσεις, του να έχω σκάφος και τέτοια πράγματα.

Πηγαίνετε συχνά στην Τήνο;

Η Τήνος είναι η πατρίδα μου και λέμε «πατρίδα σου είναι τα παιδικά σου χρόνια». Την αγαπώ την Τήνο και όλες τις Κυκλάδες.

Ασχολείστε με την εξωτερική σας εμφάνιση; Τα κιλά σας;

Τα κιλά στην ηλικία μου δεν είναι τόσο θέμα εμφάνισης, όσο υγείας. Ποιος δεν ενδιαφέρεται για την εμφάνισή του; Αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου τρώει ώρες. Προσπαθώ να είμαι απλός. Ετσι ήμουν. Δεν πάω να αγοράσω γραβάτες (γέλια).

Δεν έχετε φορέσει ποτέ γραβάτα;

Είχα βάλει μια φορά που είχε έρθει ο Καραμανλής, ο γέρος, όταν ήμουν ευρωβουλευτής, στο Στρασβούργο και άλλη μία φορά στον γάμο μου και καμιά φορά σε κανένα πάρτι μασκέ. Δεν είμαι υπέρ του ότι το απλό ντύσιμο είναι ένα πρότυπο για όλους. Πιστεύω ότι ο καθένας, ανάλογα με τα βιώματά του τα παιδικά, βρίσκει την εικόνα που θέλει.

Έχετε σκεφτεί να ξυρίσετε το μούσι;

Το έχω σκεφτεί, αλλά φοβάμαι ότι δεν θα με αναγνωρίσουν τα παιδιά μου (γέλια). Το είχα κάνει ένα καλοκαίρι.

Έχετε ελαττώματα;

Αυτό έλειπε. Ρωτήστε τους γνωστούς μου να σας τα απαριθμήσουν. Θα χρειαστούν τρεις συνεντεύξεις. Ο κάθε άνθρωπος έχει ελαττώματα. Θέλω να κόψω το τσιγάρο.

Τι μουσική ακούτε;

Είμαι από αυτούς που η καλή μουσική του κάθε είδους τούς αρέσει πάρα πολύ. Μπορεί να με αγγίξει ο Κοέν, αλλά μπορεί να με αγγίξει και ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ, ο συνθέτης. Δεν είμαι γνώστης της μουσικής, δεν παίζω κάποιο μουσικό όργανο, αλλά μου αρέσει η μουσική που μου πάει.

Χορεύετε;

Μη με αναγκάζετε να σας πω ψέματα (γέλια). Δεν είμαι ο καλύτερος.