Την τελευταία το πνοή άφησε χθες αργά το απόγευμα ο άλλοτε άρχοντας της Κλωστοϋφαντουργίας, Θωμάς Λαναράς. Έζησε σαν βασιλιάς, πήρε πολλά επιχειρηματικά ρίσκα, απογειώθηκε την χρυσή περίοδο του χρηματιστηρίου, για να καταδικαστεί τελικά σε 8 χρόνια φυλάκιση και να πεθάνει...
νικημένος από την επάρατη νόσο.
Από τον Μάρτιο του 2010, οπότε και πληροφορήθηκε τα δυσάρεστα, παράλληλα με τους δικαστικούς αγώνες, ξεκίνησε να δίνει την τελευταία μάχη, όπως αποδείχθηκε, για την ίδια του τη ζωή.
Στο τελευταίο δικαστήριο καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξης για απάτη σε βάρος του ξαδέλφου του Ζαφείρη. Στο δικαστήριο δεν εμφανίστηκε ποτέ, καθώς οι δικηγόροι του είχαν προσκομίσει πιστοποιητικό από νοσοκομείο, το οποίο έδειχνε τη σοβαρή κατάσταση της υγείας του.
Με βάση τις επιχειρηματικές του επιλογές τα τελευταία 15 χρόνια θεωρείτο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του επιχειρηματικού κόσμου ενώ τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας των επιχειρήσεών του.
Ο ίδιος φερόταν να εμπλέκεται στο σκάνδαλο χρηματιστηρίου, ενώ κατηγορήθηκε για μεταφορές των επιχειρήσεων του σε μονάδες εκτός Ελλάδος σε όμορες χώρες, όπου το κόστος παραγωγήςλόγω των φθηνών εργατικών χεριών είναι εξαιρετικά χαμηλότερο από ότι στη χώρα μας.
Ο βασιλιάς που έφυγε... γυμνός
Πρίγκιπας κάποτε της όχθης του Χρηματιστηρίου τυλίχθηκε σε μια ευρεία ανυποληψία που σηματοδότησε σχηματικά την άνοδο και την πτώση μιας γενιάς επιχειρηματιών που ασέλγησαν (με την ανοχή της πολιτείας) στην Κεφαλαιαγορά και στην οικονομία.
Ο Θωμάς Λαναράς, γόνος αστικής οικογένειας, εμφανίσιμος και συμπαθής, αποτέλεσε τα τελευταία χρόνια το αντικείμενο μίσους για τους εργαζόμενους του ομίλου που δημιούργησε στην αμμουδιά των χρηματιστηριακών υπεραξιών και κατέρρευσε μαζί με τα «Κλωνάρια» και τα «Λαναρόχαρτα».
Η Αγροτική Τράπεζα είχε κινηθεί δικαστικά κατά του Θωμά Λαναρά, διεκδικώντας την αποπληρωμή μετοχοδανείων 8 εκατ. ευρώ, που είναι πλέον ακάλυπτα. Τα μετοχοδάνεια (και σε άλλες περιπτώσεις εκτός Λαναρά) δόθηκαν από την ΑΤΕ επί εποχής Πέτρου Λάμπρου και συνιστούν έως και σήμερα χαίνουσες πληγές. Η ίδια τράπεζα φέρεται να έχει κινηθεί και δικαστικά κατά του πάλαι ποτέ κραταιού επιχειρηματία για ακάλυπτη επιταγή.
Όταν στα τέλη Νοεμβρίου 2007 η εγχώρια αγορά έφθανε σε νέα υψηλά μία παρέμβαση ενός αντικριστή σε ένα πηγαδάκι συναδέλφων μεταξύ σοβαρού και αστείου πρόσφερε χαμόγελα και προβληματισμό σε ό,τι αφορά τη μεσοπρόθεσμη πορεία του Χ.Α. Η συζήτηση ήταν περί φθηνών ή ακριβών μετοχών, περί κορύφωσης ή σημαντικών περιθωρίων ανόδου του Χ.Α. Τότε ο αντικριστής είπε «πως άνοδος χωρίς συμμετοχή Λαναρά δεν ολοκληρώνεται».
Δεν θα μπορούσε ένας ανοδικός κύκλος να ολοκληρωθεί και οι μετοχές που το 1999 πρόσφεραν μεγάλες αποδόσεις, να μη συμμετάσχουν στο νέο χρηματιστηριακό πάρτι. Θύμισε στους συνομιλητές του το 1999 και την πορεία των μετοχών του Θωμά Λαναρά και σημείωσε πως ο sir Thomas δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Φαίνεται όμως πως την είχε πει πολλά χρόνια πριν. Οι μετοχές του Λαναρά και κυρίως η Λαννέτ δεν έκαναν ποτέ χρηματιστηριακό ράλι μετά το σπάσιμο της «φούσκας» του ‘99. Αντιθέτως...
Τα οικονομικά προβλήματα παράσυραν και την τελευταία εταιρεία του Θωμά Λαναρά. Όμως ακόμα και σήμερα κάποιοι συνέχιζαν να πιστεύουν πως μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Όταν την περίοδο της μεγάλης φούσκας του Χ.Α. ο Θωμάς Λαναράς είχε βρεθεί ένα βήμα πριν την εξαγορά μεγάλης φίρμας του εξωτερικού και την τελευταία στιγμή αποφάσισε να ασχοληθεί με τις τηλεπικοινωνίες για κάποιους είχε πει την τελευταία του λέξη.
Ήταν ένα βήμα πριν την εξαγορά των Tommy Hilfiger, Nautica και Timberland (!!!), υποστηρίζουν κάποιοι αλλά το πάθος του για τις τηλεπικοινωνίες τον έδιωξε από τις κλωστές και θέλησε να γίνει ΟΤΕ στη θέση του ΟΤΕ. Κύκλοι από το περιβάλλον του γνωστού επιχειρηματία σημειώνουν πως «αν είχε κάνει τότε εκείνη την εξαγορά, σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά». Ίσως να ήταν αλλά μπορεί να ήταν και ακόμα χειρότερα.
Η αλήθεια είναι πως μετά από μία δεκαετία τίποτα δεν είναι ίδιο. Οι εταιρείες που «μεσουρανούσαν» στα χρηματιστηριακά γραφεία με τους χιλιάδες μετόχους και τα συνεχόμενα limit up, σήμερα «κοσμούν» την κατηγορία της επιτήρησης και τα προβλήματα έχουν κόψει το νήμα που τις συνέδεε με το turnaround story.
Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία που το 2000 ήταν στα 110 ευρώ. Η Κλωνατέξ στις αρχές Ιανουαρίου 2000 ήταν στα 65 ευρώ (προσαρμοσμένες τιμές). Η Λαννέτ έκλεισε. Η μετοχή σταμάτησε στα 0,12 ευρώ το 2009 ενώ στις αρχές του 2000 ήταν πάνω από τα 60 ευρώ.
Οι εταιρείες του την περίοδο της χρηματιστηριακής ευφορίας άξιζαν πάνω από 2 δισ. ευρώ.
Συνεχόμενα limit up, τεράστιοι όγκοι, market εντολές αγοράς πρόσφεραν μεγάλες συγκινήσεις και ανέβαζαν στα ύψη την αδρεναλίνη των επενδυτών-μετόχων του. Άντλησε πολλά εκατομμύρια μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, ενώ στη συνέχεια και οι τράπεζες χρηματοδοτούσαν τις εξαγορές κλωστοϋφαντουργικών εταιρειών.
Οι μετοχές διαφόρων εταιρειών και μόνο στο άκουσμα ότι ο Θ. Λαναράς μπαίνει στο μετοχικό κεφάλαιο βρίσκονταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και οι εντολές αγοράς στοιβάζονταν στα χρηματιστηριακά γραφεία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι κινήσεις των Informatics και Sex Form. Καμία από τις δύο δεν υπάρχει σήμερα
Τα δάνεια, η κατάρρευση και η υπόσχεση του κράτους
ΜΟΛΙΣ κόπασε η μανία των εξαγορών (Fanco, Δούδος, Γιαννούσης κ.ά.) και το χρηματιστήριο άρχισε να υποχωρεί άρχισαν να φαίνονται τα προβλήματα των εταιρειών. Την αρχή έκανε η Δούδος, η οποία λόγω αποτελεσμάτων μπήκε στην επιτήρηση το 2000. Ο Θ. Λαναράς εμφανώς εκνευρισμένος από την κίνηση του τότε προέδρου του Χ.Α., Παναγιώτη Αλεξάκη, έσπευσε να τον επισκεφτεί την επόμενη μέρα.
Συνοδεία αρκετών αυτοκινήτων και μηχανών, έφερε τον Θ. Λαναρά στην οδό Σοφοκλέους 10 όπου πλήθος επενδυτών και νεαρών χρηματιστών τον περίμενε στην είσοδο για να του εκδηλώσει τη συμπαράστασή του. Λίγα χρόνια μετά οι περισσότερες εισηγμένες του ομίλου Λαναρά εμφάνιζαν μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις, ενώ οι αθρόες εισαγωγές κινέζικων υφασμάτων έδειχναν πως το μέλλον του κλάδου είναι αβέβαιο.
Τα χρόνια κύλησαν χωρίς να βελτιώνεται η εικόνα. Τα οικονομικά προβλήματα συσσωρεύονταν, οι μετοχές κατρακυλούσαν και συμπλήρωναν τον ένα χρόνο μετά τον άλλο στην επιτήρηση, ενώ οι ορκωτοί άρχισαν να αναφέρουν στις σημειώσεις τους την ανάγκη χρηματοδότησης και τις μεγάλες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια του ομίλου άρχισαν να αντιδρούν και να ζητούν από το κράτος τη χρηματοδότηση του ομίλου προκειμένου να μη χαθούν οι θέσεις εργασίας. Ωστόσο ο Θωμάς Λαναράς δεν εμφανίστηκε διατεθειμένος να συμβάλλει στη χρηματοδότηση.
Στις αρχές του 2009, το κράτος υποσχέθηκε την χρηματοδότηση των κλωστοϋφαντουργικών εταιρειών με 14 εκατ. ευρώ. Σε ό,τι αφορά τη Lannet, αυτή έπαιξε το τελευταίο της χαρτί τον Ιούνιο του 2007 όταν υπέγραφε στρατηγική συμφωνία συνεργασίας με την Orange. Λίγες μέρες όμως αργότερα ο ΟΤΕ κατέβαζε τα κυκλώματα της εταιρείας λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η εταιρεία είχε βρει χρηματοδότηση από επενδυτική εταιρεία, αλλά λόγω της πτώσης των αγορών η χρηματοδότηση σταμάτησε.
Η εταιρεία μπήκε στο άρθρο 99 και αναζητά χρήματα προκειμένου να βάλει σε τάξη τις υποχρεώσεις της και να επιστρέψει στο ταμπλό. Ο Θωμάς Λαναράς ποτέ δεν σταμάτησε να οραματίζεται την επιστροφή της μετοχής στο ταμπλό. Για τη Lannet είχε οραματιστεί triple play και επενδύσεις 500 εκατ. ευρώ. Τελικά όμως τίποτα δεν έγινε.
Χιλιάδες εργαζόμενοι πληρώνουν ακόμα τη φούσκα της Κλωνατέξ
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ του Θωμά Λαναρά, Χρήστος (Χριστόδουλος), που απεβίωσε το 2005, συνέδεσε το όνομά του με την άνθηση των κλωστοϋφαντουργίας στη Νάουσα και με πολλές ευεργεσίες στην πόλη. Ο μοναχογιός του, που παρέλαβε τα ηνία του ομίλου στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο των χιλιάδων υπαλλήλων που αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας.
Ο Χριστόδουλος Λαναράς ίδρυσε τα «Εριοκλωστήρια Πεννιέ» και το 1964 συνεταιρίστηκε με την ΕΤΒΑ προκειμένου να δημιουργήσει τα Κλωστήρια Ναούσης. Μάλιστα η ΕΤΒΑ κατείχε αρχικά το 60% της νέας εταιρείας η οποία εισήχθη στο Χ.Α. το 1973.
Ο Χρ. Λαναράς δεν έμεινε στα Κλωστήρια Ναούσης και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 είχε ιδρύσει άλλες τρεις εταιρείες στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας: την «Ολυμπιακή Κλωστοϋφαντουργία», την «Τρικολάν Γαλλοελληνική» και την «Βερλάν Βαμβακοϋφαντουργική».
Το 1986 ιδρύθηκε η Fanco, ενώ το 1990 τα Κλωστήρια Ναούσης μετονομάζονται σε Κλωνατέξ και αποτελούν την πρώτη εταιρεία συμμετοχών του ελληνικού χρηματιστηρίου. Ο Θωμάς Λαναράς είχε εν τω μεταξύ αναπτύξει έντονη δραστηριότητα στον τομέα της τεχνολογίας μέσω της Lantec που δραστηριοποιούνταν στον τομέα των λύσεων πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, ενώ λίγο αργότερα ίδρυσε και τη Lannet με στόχο να πάρει μερίδιο από την πίτα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που είχαν αρχίσει να απευλευθερώνονται από το σφιχτό εναγκαλισμό του ΟΤΕ.
Με σπουδές στο αμερικανικό κολέγιο (Deree) και μεταπτυχιακό από τις ΗΠΑ ο Θ. Λαναράς έβλεπε τις ευκαιρίες στον τομεά της τεχνολογίας. Στην αγορά θυμούνται και την πολυετή δικαστική κόντρα του με την Telestet (σήμερα Wind Hellas) για την καρτοκινητή τηλεφωνία.
Το άστρο του Θωμά Λαναρά δεν έλαμψε μέσω της παρουσίας του στην τεχνολογία, αλλά μέσω της Κλωνατέξ που ηγούνταν ενός ομίλου από φθίνουσες βιομηχανίες λόγω της επέλασης των φθηνών ασιατικών ανταγωνιστών. Κατάφερε, όμως, δίπλα στη διεθνή τεχνολογική «φούσκα» της περιόδου 1998 - 2000 να δημιουργήσει τη μεγάλη «φούσκα» της Κλωνατέξ που σήμερα πληρώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι.
Αν υπολογίσει κάποιος ότι την περίοδο της χρηματιστηριακής παραφροσύνης οι εταιρείες του άντλησαν περί τα 300 εκατ. ευρώ (100 δισ. δραχμές) τότε το μέγεθος της ζημίας για τους μικροεπενδυτές και τους υπαλλήλους του αποκτά ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.