Κινηματογραφικών Ταινιών (MPAA).
Στο memo προτείνεται μια μέθοδος για να καταστούν οι εταιρείες που παρέχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ (ISP) συνυπεύθυνες για την πειρατεία, εάν δεν αφαιρούν τα πειρατικά σάιτ από τη ρίζα, δηλαδή από τους διακομιστές που «καταλαβαίνουν» το όνομά τους και δη, τους διακομιστές DNS που έχουν υπό την εποπτεία τους.
Κάθε εταιρεία που παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ διαθέτει και διακομιστές DNS. Κάθε φορά που ο συνδρομητής πληκτρολογεί μια διεύθυνση στον browser, ο DNS server πιάνει δουλειά, σε μια προσπάθεια να κοιτάξει στους διακομιστές DNS του ISP για να βρει σε ποια αριθμητική διεύθυνση (IP address) αντιστοιχεί η διεύθυνση αυτή και να δρομολογήσει το αίτημα στον προορισμό του.
Εάν δεν την βρει στην δική του βάση, ο διακομιστής γίνεται πελάτης και ζητάει από τον υψηλότερα στην ιεραρχία διακομιστή να βρει την IP της διεύθυνσης που ζητήθηκε από τον συνδρομητή, φτάνοντας ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο, αυτό των περίφημων 13 διακομιστών του συστήματος DNS, που περιέχουν την βάση με όλα τα ονόματα και τις διευθύνσεις σε ολόκληρο το Ίντερνετ. Όταν βρεθεί η διεύθυνσή του, ο διακομιστής αναλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, όπως η δρομολόγηση της κίνησης από και προς τον συνδρομητή.
Στο memo της Sony, είναι φανερό ότι προτείνεται να επιχειρήσει η Ένωση να περιορίσει τον ορισμό των διακομιστών DNS ως «ευρετήρια», ώστε να υποχρεώσει τους ISP να συμμορφώνονται στις προσταγές των κατόχων των πνευματικών δικαιωμάτων, χωρίς ακρόαση σε δικαστήριο. Διαφορετικά θα είναι υπόλογοι, δευτερευόντως, για την συνδρομή τους στην πρόσβαση των συνδρομητών τους στο προϊόν της αντιγραφής προστατευμένου περιεχομένου.
Μια τέτοια πρακτική, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μαύρη αγορά για DNS, σχολιάζουν ειδικοί στο The Verge, θα έθετε σε κίνδυνο τους χρήστες και θα έκανε επιρρεπείς τους ISP σε ψευδή/πλαστά αιτήματα κατάργησης της πρόσβασης σε δικτυακούς τόπους, που θα εμφανίζονται ως στέγη αντιγράφων προστατευμένου υλικού, απουσία δικαστικής διαδικασίας.
Πάντως, αν και η πρακτική έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και έχει απορριφθεί από την αμερικανική Γερουσία πριν από μερικά χρόνια, το memo προς την MPAA έχει ημερομηνία 14 Αυγούστου 2014 και αποδεικνύει ότι η Sony δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στην ανεξέλεγκτη διασπορά αντιγράφων ταινιών, χωρίς να διστάζει να χρησιμοποιήσει τακτικές που θα έβλαπταν ακόμα και τον τρόπο που βρίσκει κανείς τον δρόμο του στο Διαδίκτυο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.